Στις 25 Ιουλίου 2020, άνθρωποι από όλον τον κόσμο γύρισαν βίντεο με στιγμές από τη ζωή τους και μοιράστηκαν τις ιστορίες τους, οι οποίες έγιναν μέρος ενός ντοκιμαντέρ. Όταν μέτρησαν τις υποβολές που έλαβαν, οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ διαπίστωσαν ότι είχαν λάβει πάνω από 300.000 βίντεο από 192 χώρες.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια συγκινητική ταινία για την αγάπη, τον θάνατο, τον σπαραγμό και την ελπίδα, η οποία εκτείνεται πέρα από τα στενά όρια της γεωγραφίας και των περιστάσεων και εξερευνά τι είναι αυτό που συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους.
Σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Academy Award® Κέβιν Μακντόναλντ. Μια παραγωγή του θρυλικού σκηνοθέτη Ρίντλεϊ Σκοτ. Γυρισμένη από ΕΣΑΣ.
Η ιστορία μιας ομάδας Εβραίων Προσκόπων που εργάστηκαν με τη Γαλλική Αντίσταση για να σώσουν τις ζωές των δέκα χιλιάδων ορφανών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μες από την ταινία περνά η καταλυτική ιστορική μορφή του Εβραίου διάσημου μίμου Μαρσέλ Μαρσό.
ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΜΑΡΣΕΛ ΜΑΡΣΟ
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Ο Μαρσέλ Μανζέλ (Marcel Mangel), πιο πολύ γνωστός ως Μαρσέλ Μαρσό (Marcel Marceau, 22 Μαρτίου 1923 – 22 Σεπτεμβρίου 2007 ήταν ένας παγκοσμίου φήμης μίμος. Θεωρείται ο μόνος υπεύθυνος για την αναβίωση της τέχνης του μιμικού θεάτρου έπειτα από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση
Γεννήθηκε στο Στρασβούργο και σε ηλικία 16 ετών, η οικογένειά του, καθότι Εβραίοι, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους όταν η Γαλλία εισήλθε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ίδιος μιλούσε άριστα αγγλικά και έγινε μέλος των Ελεύθερων Γαλλικών Δυνάμεων του Ντε Γκωλ και σύνδεσμος με τον αμερικανικό στρατό του Πάτον. Ο κρεοπώλης πατέρας του συνελήφθη από την Γκεστάπο και πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς.
Η καριέρα του
Έγινε ηθοποιός το 1946, οπότε παρουσίασε το πρώτο του μιμόδραμα, και επηρεάστηκε από τον Τσάρλι Τσάπλιν. Έτσι, στα πρότυπα του "Χαμινιού" δημιούργησε το 1947 τον κλόουν Μπιπ, έναν κλόουν με καπέλο από μετάξι. Ασχολήθηκε με το θέατρο και παντρεύτηκε 3 φορές. Απέκτησε 4 παιδιά.
Ίδρυσε τη δική του σχολή τη δεκαετία του 1970, τη "Διεθνή Σχολή Μιμοδράματος του Παρισιού, Μαρσέλ Μαρσώ" (École Internationale de Mimodrame de Paris, Marcel Marceau).
Έπαιξε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες,όπως στην "Μπαρμπαρέλα", το 1968 και το 1976 στην κωμωδία Silent Movie. Έκανε επίσης πολλές τηλεοπτικές εμφανίσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι βραβεύτηκε με ΕΜΜΥ από την πρώτη του κιόλας τηλεοπτική εμφάνιση.
Από τη δεκαετία του '50 και μέχρι το 2006 οπότε έκανε περιοδεία στην Αυστραλία, ταξίδευε γύρω από τον κόσμο, με σκοπό να διαδώσει την τέχνη της μιμικής.
Συνέγραψε τον πρόλογο του βιβλίου του Φιλίπ Πετί (1985) Πάνω σε Ψηλό Καλώδιο.
Τιμήθηκε μεταξύ άλλων με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, ενώ στη Νέα Υόρκη η 18 Μαρτίου εορτάζεται ως "Ημέρα του Μαρσέλ Μαρσώ", από το 1999.
Με το όνειρο να ζει ανεξάρτητη, μια νεαρή γυναίκα αφήνει το υπερβολικά συντηρητικό ορθόδοξο περιβάλλον της εβραϊκής της κοινότητας στη Νέα Υόρκη, αναζητώντας μια νέα ζωή στο Βερολίνο. Αλλά πάνω που αρχίζει να βρίσκει τον δρόμο της, το παρελθόν τής χτυπά την πόρτα. Η σειρά Unorthodox ήλθε στις 26 Μαρτίου στο Netflix, ανήκει στο πρωτότυπο περιεχόμενο της πλατφόρμας και είναι βασισμένο στο ομώνυμο best seller του New York Times.
Ηθοποιοί: Shira Haas, Amit Rahav, Jeff Wilbusch, Alex Reid
Contagion είναι αμερικανικό περιπετειώδες θρίλερ, παραγωγής 2011, σε σκηνοθεσία Στίβεν Σόντερμπεργκ και πρωταγωνιστούν οι Μαριόν Κοτιγιάρ, Ματ Ντέιμον, Λώρενς Φίσμπερν, Τζουντ Λο, Γκουίνεθ Πάλτροου και Κέιτ Γουίνσλετ. Μια θανατηφόρα ασθένεια ξεσπά και μια ομάδα γιατρών από όλο τον κόσμο καλείται από το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών για να αντιμετωπίσει την απειλή. Η ταινία καταγράφει την εξάπλωση του ιού, τις προσπάθειες γιατρών ερευνητών να τον αναγνωρίσουν και να τον περιορίσουν, το χαμό που προκαλεί στην ανθρωπότητα και την αντίδραση αυτής μπροστά σε μια πανδημία και τελικά την ανακάλυψη του εμβολίου που θα σταματήσει την εξάπλωση.
Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 9 Σεπτεμβρίου 2011 στις ΗΠΑ και στις 20 Οκτωβρίου 2011 στην Ελλάδα. Έλαβε κυρίως καλές κριτικές και απέφερε 135,4 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.
Πλοκή
Η Μπεθ Έμχοφ επιστρέφει από το επαγγελματικό της ταξίδι στο Χονγκ Κονγκ με μία στάση στο αεροδρόμιο του Σικάγο, όπου κάνει έρωτα με τον πρώην σύντροφό της. Η Μπεθ αρρωσταίνει και πιστεύει ότι οφείλεται στο τζετ λαγκ. Επιστρέφει στο σπίτι της στη Μινεάπολη και μεταδίδει τον ιό στο γιο της Κλαρκ και στο σύζυγό της Μιτς. Όταν η Μπεθ και ο Κλαρκ πεθαίνουν, ο Μιτς μπαίνει σε καραντίνα όπου οι γιατροί συνειδητοποιούν ότι έχει ανοσία στον μυστηριώδη ιό. Εν τω μεταξύ στο Χονγκ Κονγκ και στο Λονδίνο, άνθρωποι αρχίζουν να παρουσιάζουν την ίδια ασθένεια. Τη Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας κάνουν υπέρτατες προσπάθειες ερευνώντας τον ιό, ο οποίος έχει αρχίσει να εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Το ξέσπασμα του ιού είναι απειλητικό και μπορεί να αφανίσει ολόκληρο τον πληθυσμό τη γης, εκτός κι αν βρεθεί το εμβόλιο που θα τον θεραπεύει. Οι επιστήμονες δίνουν αγώνα με το χρόνο.
Ηθοποιοί και Χαρακτήρες
Μαριόν Κοτιγιάρ στο ρόλο της Δόκτoρoς Λεονόρα Οράντες
Η ταινία βασίζεται σε αληθινή γεγονότα που αφορούν σε δύο πολιτικούς κρατουμένους, ένας εκ των οποίων, ο Tim Jenkin εξέδωσε και βιβλίο πάνω στο όλο θέμα, το “Inside Out: Escape from Pretoria Prison”.
Η υπόθεση τοποθετείται χρονικά στο 1979, όταν ακόμη ήταν σε ισχύ το καθεστώς του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Σε εκείνο το μέρος, οι Tim Jenkin (Radcliffe) και Stephen Lee (Webber), δύο λευκοί θα βρεθούν φυλακισμένοι διότι μπαίνουν στην λίστα εκείνων που έχουν διασυνδέσεις με παράνομες οργανώσεις, και ειδικότερα με το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο. Κάποτε αποφασίζουν να σχεδιάσουν την απόδραση τους από το ‘Robben Island’, ένα παράτολμο εγχείρημα που ωστόσο θα βγει υπέρ τους.
Σκηνοθεσία: Francis Annan
Σενάριο: Francis Annan, L.H. Adams
Ηθοποιοί: Daniel Radcliffe, Daniel Webber, Ian Hart
«Έτερος Εγώ». Το ελληνικό θρίλερ του Σωτήρη Τσαφούλια που απέσπασε πολύ καλές κριτικές και εντυπωσίασε το κοινό, είχε αποσυρθεί από τις κινηματογραφικές αίθουσες εξαιτίας των δολοφονικών επιθέσεων εναντίον οδηγών ταξί στις αρχές του 2017.
Ο Σωτήρης Τσαφούλιας ανέβασε ολόκληρη την ταινία στον λογαριασμό του στο YouTube για να την παρακολουθήσουν όσοι δεν πρόλαβαν τότε να τη δουν στους κινηματογράφους.
Τα σχόλια κάτω από το βίντεο στο YouTube στην πλειοψηφία τους είναι διθυραμβικά, ενώ είναι πολλοί εκείνοι που ευχαριστούν τον σκηνοθέτη για το upload.
Η ανακοίνωση που είχε κάνει ο σκηνοθέτης όταν απέσυρε την ταινία
«Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθώ τις εξελίξεις γύρω από την υπόθεση του δολοφόνου του οδηγού ταξί στη Κηφισιά. Την προηγούμενή εβδομάδα θεατές που παρακολούθησαν την προβολή της ταινίας σε κινηματόγραφο στην Αθήνα στις 7/2/2017 ενημέρωσαν, πως ένας άντρας που ταιριάζει με την περιγραφή που δόθηκε στη δημοσιότητα για το φερόμενο ως δράστη, μου έκανε μια συγκεκριμένη ερώτηση στη συζήτησή που ακολούθησε με το κοινό μετά την προβολή της ταινίας.
Στα πλαίσια της έρευνας, με κάλεσαν να επιβεβαιώσω την πληροφορία που έλαβαν, και να παραδώσω ότι υλικό υπήρχε από την συγκεκριμένη εκδήλωση προκειμένου να συνδράμω στις έρευνες, αίτημα στο οποίο ανταποκρίθηκα, ευχόμενος ο άνθρωπος που έκανε την ερώτηση το βράδυ της 07ης Φεβρουαρίου να εμφανιστεί, προκειμένου να αποδειχθεί πως η σύνδεση του δράστη με την ταινία, είναι απλά μια τραγική σύμπτωση.
Υπό το φως λοιπόν των τελευταίων εξελίξεων, αποφάσισα να αποσύρω την ταινία από τους κινηματογράφους, όχι φυσικά διότι αναγνωρίζω κάποια σύνδεση της με το δράστη της Κηφισιάς, άλλωστε όπως δήλωσα η πραγματική ζωή και η μυθοπλασία είναι δυο δρόμοι παράλληλοι που δεν συναντιούνται ποτέ, αλλά προκειμένου να μην παρεξηγηθούν οι προθέσεις οι δικές μου και των συνεργατών μου στην προσπάθεια μας να συνδράμουμε στις έρευνες.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την αγάπη που δείξατε στο Έτερος Εγώ, λυπάμαι ειλικρινά που η δια μέσω της ταινίας επαφή μας διακόπτεται τόσο ξαφνικά και εύχομαι σε όλους σας υγεία και ότι καλύτερο σε όλους τους τομείς της ζωής σας.
Σωτήρης Τσαφούλιας»
Η υπόθεση της ταινίας
Στην Αθήνα του 2015 γίνονται πέντε δολοφονίες. Κοινό χαρακτηριστικό, τα αρχαία ρητά του Πυθαγόρα στους τόπους των εγκλημάτων. Ο Δημήτρης Λαΐνης, καθηγητής εγκληματολογίας, αναλαμβάνει να λύσει το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τους πέντε φόνους, οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους. Αναπάντεχοι σύμμαχοι του Λαΐνη στο να ξεμπλέξει το πολύπλοκο και επικίνδυνο αυτό κουβάρι, οι φίλιοι αριθμοί του Πυθαγόρα, κι ένας καθηγητής μαθηματικών. Θα καταφέρει να λύσει το μυστήριο και να αποκαλύψει την αλήθεια;
Είμαστε στην Άπω Ανατολή, συγκεκριμένα στη Σεούλ, και πάντα στη σκιά του ασιατικού οικονομικού θαύματος. Η τετραμελής οικογένεια Κιμ ζει σε ένα μικρό υπόγειο που πλημμυρίζει με την πρώτη ευκαιρία κι επιβιώνει με εφήμερες μικροδουλειές, σχεδιάζοντας φτηνο-κομπίνες κι ελπίζοντας, γενικά κι αόριστα, σε ένα καλύτερο αύριο.
Αυτό μοιάζει να γλυκοχαράζει όταν ο μικρός γιος Κι-γου προσλαμβάνεται ως καθηγητής αγγλικών της μικρής κόρης του κ. Παρκ. Πρόκειται για έναν εύπορο πατριάρχη μιας –επίσης τετραμελούς– οικογένειας, η οποία γρήγορα θα χρειαστεί κι έναν «art therapy» καθηγητή για τον γιο της. Εξπέρ στις πλαστογραφίες, η αδερφή του Κι-γου θα παρουσιαστεί στο μοντέρνο κι ευρύχωρο σπίτι των Παρκ ως γνωστή του από το κολέγιο, θα πιάσει δουλειά και θα οργανώσει με τους υπόλοιπους Κιμ την πλήρη «εισβολή» της φτωχής τετράδας στη ζωή της πλούσιας.
Ποια είναι τα παράσιτα της υπόθεσης; Με έναν μεθοδικό, φαινομενικά χαλαρό κι ευχάριστο μα στην πραγματικότητα ύπουλο αφηγηματικό τρόπο, ο δοκιμασμένος σε κάθε κινηματογραφικό είδος Μπονγκ Τζουν-χο («Memories of Murder», «Ο Επισκέπτης», «Mother», «Snowpiercer») εναλλάσσει δεξιοτεχνικά την απόσταση που κρατά ο φακός από την κάθε οικογένεια. Τη μία στιγμή οι Κιμ παρουσιάζονται ως άξεστοι οπορτουνιστές και την άλλη γίνονται συμπαθείς ως απόκληροι ενός κόσμου πλαστών ευκαιριών.
Οι ατσαλάκωτοι Παρκ μοιάζουν ψυχροί και άσπλαχνοι μέσα στην αποστειρωμένη ευδαιμονία τους, δεν μπορείς όμως να μη σταθείς στο πλευρό τους όταν εξαπατώνται από τους ανθρώπους στους οποίους έχουν δείξει εμπιστοσύνη. Αλλά και πάλι, οι αμφίσημες διαθέσεις θα αλλάξουν άρδην όταν η παράδοξη συμβίωση βγάλει στην επιφάνεια (κυριολεκτικά!) μερικά καλά κρυμμένα μυστικά, ανατρέποντας τα δεδομένα ενός προβλέψιμου κοινωνικού δράματος.
Από τη γλώσσα και τη συμπεριφορά των ηρώων μέχρι την εμπνευσμένη σκηνογραφία (το άθλιο υπόγειο απέναντι στην πολυτελή μεζονέτα), η ταινία τονίζει, ακόμη και πλανοθετικά, το διαφορετικό modus vivendi των δύο οικογενειών, υπογραμμίζοντας έντονα την αδυναμία συνύπαρξής τους. Η κοινωνική κριτική του Μπονγκ Τζουν-χο, όμως, δεν είναι μετωπική κι ετοιμοφόρετη. Αντίθετα, φωτίζει από κάθε πιθανή οπτική μια πραγματικότητα χτισμένη πάνω στις ταξικές αντιθέσεις κι εξερευνά με αξιοθαύμαστη κινηματογραφική πρωτοτυπία τις αντιδράσεις που αυτή γεννά: απελπισμένες, βίαιες, λυτρωτικές όσο και αυτοκαταστροφικές.
Ευθυγραμμισμένη στην ίδια απρόβλεπτη λογική είναι και η σκηνοθετική ματιά του πάνω σε όσα –σχεδόν σουρεαλιστικά όταν φτάσουμε στο φινάλε– συμβαίνουν. Έτσι εκστατικοί απολαμβάνουμε το συναρπαστικό σλάλομ της ανάμεσα σε στιλ, διαθέσεις και είδη: κλειστοφοβικό θρίλερ, ψυχαναλυτική αλληγορία (ευφυέστατη η χρήση της επιφάνειας και του υπογείου), πικρή κωμωδία, πολιτική σάτιρα και γκροτέσκα φάρσα. Αναμφίβολα η τολμηρότερη κινηματογραφική πρόταση της χρονιάς.
Ένα νεαρό ζευγάρι και η αγάπη τους προσπαθούν να επιβιώσουν, την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι γύρω τους πεθαίνουν, στη βασισμένη στα τραγικά γεγονότα του Γολοντομόρ ταινία του ΤζορτζΜέντελουκ.
Σύνοψη
Βασισμένο σε μία από τις λιγότερο προβεβλημένες τραγωδίες του 20ου αιώνα, το “Bitter Harvest” είναι μία δυνατή ιστορία αγάπης, περηφάνιας, επανάστασης και επιβίωσης, μέσα από τα μάτια δύο νεαρών ερωτευμένων που βρίσκονται στην Ουκρανία του ’30, όταν ο Ιωσήφ Στάλιν αποφασίζει πρακτικές γενοκτονίας απέναντι στη χώρα.
Την ώρα που ο Στάλιν εντείνει τις φιλοδοξίες των κομμουνιστών στο Κρεμλίνο, ένας νεαρός καλλιτέχνης, ο Γιούρι (Μαξ Άιρονς) αγωνίζεται για να επιβιώσει από τον λιμό, τη φυλάκιση και τα βασανιστήρια, προκειμένου να σώσει την αγαπημένη του Νατάλκα (Σαμάνθα Μπαρκς) από το Γολοντομόρ, τον λιμό που κατάληξε στον θάνατο εκατομμυρίων Ουκρανών.
Γυρισμένο στην Ουκρανία, αυτή η επική ιστορία αγάπης «φωτίζει» ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ευρωπαϊκής ιστορίας.
Μία ιστορία που έπρεπε να ακουστεί
Ο Ρίτσαρντ Μπατσίνσκι-Χούβερ ζούσε μία άνετη ζωή στον Καναδά, συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικά πρότζεκτ, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να ταξιδέψει στην χώρα καταγωγής του, την Ουκρανία. Μετά από αυτό το ταξίδι, ο Χούβερ αποφάσισε πως οφείλει να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την ιστορία του Γολοντομόρ, του λιμού στον οποίο υποβλήθηκε ο ουκρανικός λαός τη δεκαετία του ’30, με εκατομμύρια ανθρώπους να πεθαίνουν από την πείνα. Μετά από εκτενή έρευνα σε πολωνικά, ρωσικά και ουκρανικά ιστορικά ντοκουμέντα, ο Χούβερ επικοινώνησε με τον –επίσης κάτοικο Καναδά, ουκρανικής καταγωγής- Ίαν Αχνάτοβιτς, που ενθουσιάστηκε με το σενάριο και ανέλαβε χρέη παραγωγού.
«Υπάρχουν πολλά ντοκιμαντέρ, ρωσικές και ουκρανικές ταινίες με θέμα το Γολοντομόρ, αλλά καμία αγγλόφωνη», σχολιάζει ο Αχνάτοβιτς. «Με ιντρίγκαρε η ευκαιρία και η σημασία του να εξιστορηθεί αυτό το γεγονός σε παγκόσμιο κοινό, με έναν τρόπο που θα επιδρούσε στα συναισθήματα των θεατών».
Ο Αχνάτοβιτς αποφάσισε να χρηματοδοτήσει εξ’ ολοκλήρου την ταινία και, μαζί με τον Χούβερ, κατέληξαν στον σκηνοθέτη Τζορτζ Μέντελουκ. Πέρα από το κοινό του background με τους δύο προαναφερθέντες, ο Μέντελουκ είχε μία πολύ προσωπική σχέση με την ιστορία, καθώς η μητέρα του είχε επιβιώσει από το Γολοντομόρ, προτού γνωρίσει τον πατέρα του και φύγουν μαζί για τον Καναδά. Αυτά τα πολύτιμα βιώματα του σκηνοθέτη, οδήγησαν στην μερική αναπροσαρμογή του σεναρίου, σε συνεργασία με τον Χούβερ.
Βρίσκοντας το κατάλληλο cast
Με την προσθήκη του παραγωγού Τσαντ Μπάρατζερ (fun fact: η τελευταία ταινία του Μπάρατζερ είχε εξαιρετικά όμοιο τίτλο, ήτοι «Dark Harvest»), ενός ανθρώπου που κατέχει την εμπειρία της παραγωγής ταινιών με «σφιχτό» budget, το μόνο κομμάτι που έλειπε να βρεθεί και, ταυτόχρονα, ένα από τα πιο σημαντικά, ήταν αυτό των πρωταγωνιστών.
Στο μυαλό του Μέντελουκ, ο αρχετυπικός άνθρωπος για το ρόλο του Γιούρι, ενός νεαρού καλλιτέχνη που δραπετεύει από το χωριό του, ταξιδεύει στο Κίεβο για να σπουδάσει, καταλήγει πολιτικός κρατούμενος και ρισκάρει τα πάντα για να επανενωθεί με την γυναίκα του, ήταν ο Ομάρ Σαρίφ. «Χρειαζόμουν κάποιον που θα μπορούσε να σταθεί ως ζεν πρεμιέ, ενώ ταυτόχρονα να συγκινήσει το κοινό, να ταυτιστούν με αυτά που νιώθει», λέει ο σκηνοθέτης.
Στο πρόσωπο του Βρετανού Μαξ Άιρονς, ο Μέντελουκ βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο για να ηγηθεί της ταινίας, χάρη στον συνδυασμό κλασικής εκπαίδευσης και συναισθηματικού υπόβαθρου που διαθέτει: «Ο Μαξ είναι ένας σπάνιος ηθοποιός. Διαθέτει την εκπαίδευση, αλλά την ίδια ώρα, είναι πρόθυμος να «τσαλακωθεί», να δώσει κομμάτι του είναι του στον ρόλο», αναφέρει ο σκηνοθέτης.
Ο Άιρονς («Η Λέσχη της Κομψής Αλητείας») πείστηκε αμέσως να συμμετάσχει στην ταινία, μετά τη συνάντησή του με τους συντελεστές: «Όταν συνάντησα τον Τζορτζ (σ.σ. Μέντελουκ), μου έγινε ξεκάθαρο το πάθος που είχε να πει αυτή την ιστορία, κι αυτό το πάθος είναι μεταδοτικό. Γνωρίζουμε για πολλές ιστορικές τραγωδίες, αλλά αυτό το κομμάτι της ουκρανικής ιστορίας, που επηρέασε εκατομμύρια ανθρώπους, δεν έχει ειπωθεί αρκετά», δηλώνει ο Άιρονς.
Στο ρόλο της νεαρής γυναίκας του Γιούρι, Νατάλκα, βλέπουμε τη Βρετανίδα ηθοποιό και τραγουδίστρια Σαμάνθα Μπαρκς, που είχε καταθέσει τα διαπιστευτήρια της στο «Οι Άθλιοι» το 2012. Όπως πολλοί άλλοι, δεν γνώριζε το ιστορικό υπόβαθρο της ταινίας, αλλά αυτός ακριβώς ήταν και ο λόγος που, ακολούθως, ήθελε να μάθουν τα ιστορικά γεγονότα όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι: «Ένας από τους κυριότερους λόγους που με κέντρισαν στο σενάριο, ήταν πως υπήρξε αυτή η ανείπωτη τραγωδία στην Ουκρανία, αλλά λίγοι μιλούσαν για αυτή», λέει η νεαρή ηθοποιός.
Πέρα από το πρωταγωνιστικό δίδυμο, όμως, η παραγωγή χτύπησε «διάνα» στους συμπληρωματικούς ρόλους, με εκπληκτικούς καρατερίστες ηθοποιούς. Ο Ταμέρ Χασάν («Game of Thrones», «Batman Begins», «Kick-Ass»), o σπουδαίος Μπάρι Πέπερ («Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν», «Το Πράσινο Μίλι», «25η Ώρα») και ο εκπληκτικός Τέρενς Σταμπ («The Collector», «The Limey», «Star Wars Episode I»), δίνουν ξεχωριστό χρώμα στο «Bitter Harvest».
Ένα Θαρραλέο Μήνυμα
«Κάναμε αυτή την ταινία, γιατί θέλαμε να καταλάβει ο κόσμος πως αυτό το ολοκαύτωμα, το Γολοντομόρ, ήταν το καλύτερα κρυμμένο μυστικό του 20ου αιώνα», εξηγεί ο Μέντελουκ. «Δε θέλω όμως να φεύγει ο κόσμος θλιμμένος από την προβολή. Θέλω οι θεατές να δουν πως υπάρχουν τρόποι να θριαμβεύσεις, να νικήσεις αυτόν τον τρόμο. Η τέχνη είναι ένας από αυτούς τους τρόπους, όπως και η αγάπη».
Το "Βελούδινο Πριόνι" είναι ένα θρίλερ με φόντο τον σύγχρονο κόσμο της τέχνης στο Λος Άντζελες, όπου εμπορικοί καλλιτέχνες και μεγάλοι συλλέκτες πληρώνουν βαρύ αντίτιμο όταν η τέχνη συγκρούεται με το εμπόριο.
Οι Τζέικ Τζίλενχαλ, Ρενέ Ρούσο, Τόνι Κολέτ, Ζάουι Άστον, Τομ Στάριτζ, Νατάλια Ντάιερ, Νταβίντ Ντιγκς, Μπίλι Μάγκνουσεν και Τζον Μάλκοβιτς πρωταγωνιστούν σε μια νέα ανατρεπτική ταινία, σε σενάριο και σκηνοθεσία Νταν Γκίλροϊ.
Μια ομάδα ανηλίκων δραπετεύει από το αναμορφωτήριο και καταλαμβάνει το αρχαιολογικό μουσείο μιας επαρχιακής πόλης, παραμονή των εγκαινίων του. Απειλούν να καταστρέψουν τα αγάλματα εάν δεν γίνουν δεκτά τα αιτήματα τους. Ο χώρος περικυκλώνεται από τα όργανα της εξουσίας και τις δυνάμεις καταστολής, και η σύγκρουση μοιάζει αναπόφευκτη. Μόνον η έφορος-αρχαιολόγος του μουσείου συμμερίζεται την αγωνία των δραπετών και ενδιαφέρεται για τα πολιορκημένα αγάλματα που κινδυνεύουν. Το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον της πόλης αδιαφορεί παντελώς για τα τεκταινόμενα.
